
बा धैर्य राख है! – गीता शाही
कविता
म बुझ्ने भएदेखि नै सबैले बालाई लोभी भन्थे
तर मेरा बा लोभी थिएनन्
न त बा सँग मनग्ये धन सम्पत्ति थियो
मेरा बा ती थिएनन्
जसको दिनचर्या मस्तीमा बितोस्
मेरा बा त झिसमिसेमा कोदालो बोकी
एक घान मकै र भटमास सँग दुई गिलास मोहीले भोक प्यास मेटाउने
दिनभर को थकानलाई ढिडो र सातुसँग मिसाइ
आनन्दको निन्द्रामा हराउने मान्छे।।
मलाई बाको काँधमा चढेको याद छैन
बाको हात समाउँदै पसलसम्म पुगेको याद छैन
चकलेट किनेर खानु है भन्दै हातमा पैसा राख्देको पनि याद छैन
र बाले त्यस्तो गरेनन् पनि रे
तर
मलाई याद छ बा
लाल्टिन र टुक्कीको सहाराले काठको कलम अनि काठकै कालोपाटीमा खरानी राखेर मेरो हात समाउँदै कखरा लेख्न सिकाएको
मलाई याद छ मैले क को पछाडि खुट्टा झार्न नजान्दा
हात समाउँदै त्यो क लेख्न सिकाएको
मलाई याद छ बा
भारतका (देशका) गल्ली अनि कुना कुनामा पसिना बगाएर
हाम्रा लागि सुख बोकेर आएको।।
था...